امروزه کسب­ و­کارهای صنعت طیور با چالش های متعددی رو به رو می باشند؛ زیرا کسب­ و­کارهای این صنعت، تعدادی از فرآیندها، شیوه ها و ریسک های منحصر به فرد را باید همزمان مدیریت نمایند. بنابراین، ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ رﯾﺴﮏﻫﺎی کسب و کار واحدهای تولیدی طیور، ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻘﺶ اﺛﺮﮔﺬاری در ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯿﺰان آﺳﯿﺐﭘﺬﯾﺮی این کسب و کارها اﯾﻔﺎء نماید. با توجه به لـزوم افزایش بهـره وری صنعت طیور، یکـی از راهکارهای اساسـی، شناسایی ریسک و اندازه گیری ریسک های موجود این صنعت می باشد. شناسایی و کمی سازی ریسک می تواند هزینه ها را برای ذینفعان این صنعت کاهش دهد و کاهش ریسک منجر به برنامه ریزی بهتر برای تولید می شود. در این راستا، این مطالعه به شناسایی ریسک های کسب و کار واحدهای تولیدی طیور استان خراسان رضوی پرداخته شده است و از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی پیمایشی و بر پایه پژوهش های آمیخته، به صورت کیفی و کمی انجام شده است. جامعه آماری مطالعه، خبرگان صنعت طیور می باشند که 18 نفر با روش نمونه گیری گلوله برفی به عنوان نمونه پژوهش مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج روش دلفی فازی پنج ضلعی نشان داد که پنج ریسک اصلی و 36 ریسک فرعی از 58 ریسک شناسایی شده جزء ریسک های کسب و کار واحدهای تولیدی طیور می باشند. همچنین نتایج نشان داد که نوسانات قیمت نهاده های دامی، قیمت گذاری دستوری، نوسانات نرخ ارز، تحریم ها، نوسانات قیمت مرغ و تأخیر در دسترسی به نهاده ها جزء مهم ترین ریسک های شناسایی شده می باشند. با توجه به نوسانات قیمت نهاده های دامی و نوسانات نرخ ارز پیشنهاد می شود به تخصیص ارز و کنترل آن توسط سیاست های دولت در جهت کاهش نوسانات مذکور اقدام شود و یا به سمت متنوع نمودن مواد خوراکی طیور و فرمول بندی جیره جدید خوراک طیور پیش رفت. همچنین برای جلوگیری از نوسانات قیمت مرغ و یا تخم مرغ، پیشنهاد می شود که خرید قراردادی این محصولات توسط شرکت پشتیبانی امور دام با نرخ مصوب انجام گیرد و یا هوشمندسازی شبکه توزیع برای جلوگیری از این نوسانات انجام شود. در بازار طیور بهتر است برای هر کیلوگرم مرغ تنها یک قیمت عادلانه با توجه به هزینه های تولید مرغداران تعیین شود و یا دخالت دولت در بازار نباشد و دولت اجازه دهد قیمت براساس مکانیزم تقاضا و عرضه صورت گیرد.

در این تحقیق با استفاده از رویکرد DEA، میزان کارایی واحدهای تولیدی طیور اندازه گیری شده است. به همین منظور 35 واحد تولیدی طیور در استان فارس در نظر گرفته و میزان کارایی آنها در سال 1383 اندازه گیری شد. از 35 واحد مورد مطالعه، سه واحد کارایی 100 درصد داشتند و بقیه به درجات مختلف دارای ناکارایی بودند. تحلیل نتایج نشان می دهد که بین کارایی هر واحد با ظرفیت تولید و سطح تجهیزات واحدهای تولیدی طیور تحت مطالعه، رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این با شناخت واحدهای الگو، برای واحدهایی که میزان کارایی آنها کمتر از 100 درصد است می توان تعیین کرد که این واحدها چقدر باید نهاده های خود را تعدیل کنند تا به یک واحد کارا تبدیل شوند. دستیابی به این نوع اطلاعات در فضای رقابتی صنعت طیور یکی از مهمترین دستاوردهای DEA است.

صنعت مرغداری نقش به سزایی درتأمین نیازهای غذایی جوامع بشری دارد. شهرستان روانسر در استان کرمانشاه، به واسطه دارا بودن شرایط اقلیمی مناسب، کارخانه های خوراک دام و طیور، کشتارگاه صنعتی و مؤسسات مرغ مادر، به عنوان خوشه صنعتی مرغ مطرح شده است. این در حالی است که در سال های اخیر، میانگین میزان تلفات در مرغداری های شهرستان روانسر حدود 10 درصد بوده است و اهداف برنامه چهارم و پنجم توسعه مبنی بر کاهش میزان تلفات به 7 درصد در مرغ گوشتی محقق نشده است؛ بنابراین هدف این پژوهش تحلیل تعیین کننده های ضریب امنیت زیستی در میان واحدهای پرورش طیور شهرستان روانسر بود. برای این منظور تعداد 110 واحد فعال پرورش طیور شهرستان روانسر به شیوه سرشماری در سال 1392-1393 مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها پرسشنامه ای طراحی شد که دارای 105 شاخص بود. یافته ها نشان داد که نگرش اغلب پرورش دهندگان نسبت به اقدامات امنیت زیستی خنثی و منفی بود. ضریب امنیت زیستی واحدهای پرورش طیور، میزان پذیرش اقدامات امنیت زیستی و دانش پرورش دهندگان در حد متوسط و پایین بود. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود که مسئولان ذی ربط اقدام به برگزاری دوره های آموزشی استاندارد، مناسب و متناوب نمایند و شرط ادامه فعالیت واحدهای پرورش طیور را رعایت نکات امنیت زیستی و بهره گیری از مشاوره مسئولان بهداشتی جهت مدیریت امور مربوطه قرار دهند.

هدف مطالعه حاضر، ارزیابی اقتصادی واحدهای تولیدی خیار گلخانه ای در شهرستان بیرجند و بررسی عوامل موثر برآن می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه گلخانه داران تولیدکننده خیار گلخانه ای در سطح شهرستان بیرجند (50 واحد) تشکیل داده اند که به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفته اند. برای ارزیابی اقتصادی واحدهای تولیدی از شاخص درآمد کل به هزینه کل (TR/TC) و تحلیل تبعیضی بهره گرفته شده است. بر اساس شاخص TR/TC و تحلیل خوشه ای به روش -K میانگین، جامعه مورد نظر به دو گروه موفق و کمتر موفق تقسیم شد. به طوری که واحدهایی که شاخص TR/TC آنها بیشتر از 1.49 بود در گروه موفق و واحدهایی که دارای نسبت  TR/TCکمتر از 1.49 بودند در گروه کمتر موفق قرار گرفته اند. پس از تفکیک گروه ها، با استفاده از تحلیل تبعیضی، متغیرهای متمایزکننده گروه ها تعیین شدند. نتایج به دست آمده از تحلیل تبعیضی نشان داد که مهمترین متغیرهایی که بر میزان سودآوری واحدهای تولید گلخانه ای در شهرستان بیرجند تاثیرگذار بوده و سبب تمایز دو گروه موفق و کمتر موفق شده اند عبارتند از میزان مصرف کودهای میکرو، مساحت گلخانه، تعداد دفعات آبیاری، میزان کود حیوانی مصرفی، استفاده از فیلم های آموزشی - ترویجی و بازدید از فعالیت های گلخانه داران دیگر.

در این مقاله مساله برنامه ریزی امنیت-مقید مشارکت واحدهای تولیدی در حضور منابع پاسخ گویی بار ارایه می شود همچنین برنامه های پاسخ گویی بار به عنوان کالایی تجاری در کنار سایر منابع تولیدی شبکه مدل سازی می شوند. در واقع، هدف اصلی این مقاله ارایه چارچوبی به منظور برنامه ریزی امنیت-مقید مشارکت و تولید واحدهاست که در بر دارنده پتانسیل بارهای پاسخ گو به عنوان منابعی در دسترس و ضروری در شبکه است. بنابراین، طی مدل ارائه شده، با ترکیب منابع سمت تولید و منابع سمت تقاضا، مسئله برنامه ریزی امنیت-مقید مشارکت واحدها و بارهای پاسخ گو طرح می شود. حل این مساله، برنامه ریزی همزمان تولید واحدها و عرضه DR را به صورت بهینه و با هدف کمینه سازی هزینه بهره برداری از شبکه با در نظر داشتن قیود امنیت نتیجه خواهد داد. شبکه استاندارد 24-شینه IEEE برای انجام شبیه سازی های مورد نیاز استفاده شده است. نتایج حاصل از شبیه سازی که با استفاده از نرم افزار GAMS انجام شده است، نشان دهنده کارایی و مزیت بالای روش پیشنهادی است.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.